Klub Dyskusji o Książce

Od kilku lat staram się na koniec roku spojrzeć na działalność klubu z dwunastomiesięcznej perspektywy.  Dzięki temu, widzę czy i jak rozwija się ta niezwykła wspólnota. Ten rok był pełen wyzwań i ciężkiej pracy. Nie wszystkie zamiary zostały zrealizowane, nie zawsze starczało sił i czasu na ich przygotowanie. Jednak wszystkie przedsięwzięcia, które udało się nam doprowadzić do szczęśliwego finału, należały do udanych.

...dawno temu, chciało by się rzec. I w rzeczy samej - tak rzec wypada.  Kiedy poznałam Krzysztofa Szymoniaka byłam po prostu młodą dziewczyną. Nie dziewczynką, nie kobietą - taką sobie dziewczyną.  Krzysztof jest jednym z ojców mojego romansu z poezją tego miasta. Również, albo przede wszystkim, przewodnikiem po nieznanym mi kręgu adeptów i wyznawców poezji. Jemu zawdzięczam znajomość poetyckiej topografii Gniezna. Podziękować mogę także za czytelnicze radości płynące z recepcji jego literackiej działalności.